مهر آپوستیل روی ترجمه مدارک مهر اپوستیل روی ترجمه اسناد رسمی

مهر آپوستیل بر ترجمه مدارک و ترجمه اسناد رسمی

اسناد رسمی، که در خاک کشورهای عضو کنوانسیون مورد استفاده قرار خواهند گرفت، باید با مهر مخصوصApostille( من بعد آپوستیل)، که توسط نهادهای ذیصلاح کشوری که مدرک یا سند در آن تنظیم شده است، به تایید برسند.

اسناد و مدارکی که دارای مهر آپوستیل هستند، نیازی به تایید مضاعف نخواهند داشت.

در ارتباط با جنبه قانونی یافتن و لازم الاجرا شدن کنوانسیون لاهه، تغییرات ایجاد شده در تشریفات تایید اسناد و مدارک تنها مربوط به کشورهایی می شود که عضو این کنوانسیون باشند و همچنین کشورهایی که تا این لحظه قانونی کردن مدارک در دوایر کنسولی انجام می یافت.

کنوانسیون مدارک ذیل را در بر نمی گیرد:

اسناد و مدارکی که توسط نمایندگی های دیپلماتیک یا دوایر کنسولی تنظیم شده باشند؛
اسناد و مدارک دولتی که ارتباط مستقیم با عملیات های بازرگانی و گمرگی دارند.
به منظور کسب اطلاعات لازم در مورد کشورهای عضو کنوانسیون، می توانید به سایت کنوانسیون لاهه در امور حقوق خصوصی بیت المللیwww . hcch . net مراجعه نمایید.

تشریفات درج مهر آپوستیل 

نکاتی که متقاضیان محترم و مشتریان دارالترجمه رسمی داریان حتما باید بدانند:

در فرایند ارائه مدارک از یک کشور به کشور دیگر معمولا دو بحث مطرح میشود. اول اینکه مدارک دارای اعتبار قانونی یا اصالت باشد که در سطح بین المللی برای آن از اصطلاح Certification of document authenticity (legalisation) استفاده میشود. تائید اصالت سند یا قانونی کردن (لگالیزیشن) مدرک به دوشکل انجام میشود:

1- برای کشور هایی که عضو کنوانسیون لاهه مورخ 05 اکتبر 1961 میلادی ( Hague Convention of October 5, 1961) معروف به کنوانسیون آپوستیل هستند که تا به امروز حدود صد کشور به این کنوانسیون پیوسته اند (www . hcch . net) . مدارکی که طی این فرایند تائید میشوند و مهر آپوستیل روی آنها نقش میبندد دیگر نیازی به تائید کنسولی یا تائید سفارت کشور مقصد ندارند و مزیت آن این است که این مدارک در کلیه کشورهای عضو کنوانسیون لاهه اعتبار دارد و نیازی به تائید مدرک برای هر کشور به طور جداگانه ندارد. از آنجائیکه جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون نپیوسته است اینگونه تائید نه از کشور دیگر در خاک جمهوری اسلامی ایران پذیرفته میشود و نه اینکه این فرایند در کشور انجام میشود.

2- برای کشورهایی که عضو کنوانسیون لاهه (آپوستیل) نیستند باید پس از طی مراحل تائید داخلی در دادگستری، وزارت امور خارجه و همچنین کنسولگری یا سفارت کشور مقصد نیز تائید شوند (diplomatic or consular legalization) . که مراحل تائید داخلی برای هر مدرک به طور جداگانه در قسمت تائید دادگستری و وزارت امور خارجه به طور مفصل توضیح داده شده است. همچنین مدارکی که از خارج کشور به جمهوری اسلامی ایران ارائه میشوند باید پس از طی مراحل تائید داخلی در سفارت جمهوری اسلامی ایران در آن کشور تائید شوند. دوم اینکه مدارک باید از زبان ملی به زبان کشور مقصد ترجمه شود تا برای مقامات رسمی آن کشور مفهوم باشد. ترجمه باید دقیق، کامل، بیطرفانه و قابل اعتماد باشد. به منظور حل این مشکل در هر کشوری راه کار مخصوص به خود به کار رفته است